Een 'donkere' kerst

Om te beginnen: Een heel mooi en liefdevol 2018.

Wij zijn in Roemenië de feestdagen goed doorgekomen. Het leek wel lente met kerst. Zulk prachtig en warm weer hadden wij. Ik heb heerlijk op mijn terras in de zon gezeten.  Mircea zorgde voor het eten, geholpen door Alina. Zij maakten traditioneel 'sarmale', de koolrolletjes met gehakt en rijstvulling. Gabriel holde in zijn T-shirt met zijn, met de hulp van zijn vader, zelfgemaakte wapentuig door de tuin.

Op zondag 24 december viel 's ochtends de stroom uit in ons huis. Dat de stroom uitvalt hebben wij hier helaas wel vaker, maar meestal springt het na een korte tijd weer aan.

Een gedeelte van de elektriciteit was ermee opgehouden. Wij hebben kennelijk drie groepen elektra en twee groepen hielden het voor gezien. Dit betekende dat één groep het wel deed. Een gedeelte van de woonkamer, waar de TV en de internetverbinding op aangesloten zijn, deed het gelukkig nog. Ook de koelkast en onze centrale verwarming met al zijn pompen deden het. In het begin maakte ik mij geen zorgen omdat het, zoals ik al meldde, wel vaker voorkomt. Bij de buren zag ik immers ook geen licht branden. Na een aantal uren zonder stroom te zitten kreeg ik toch het gevoel dat er iets niet klopte. Bij de buren was inmiddels het licht wel aangegaan. 

Omdat de keuken ook verstoken was van stroom werd de waterkoker, het koffiezetapparaat en de broodrooster verplaatst naar de andere kant van de kamer en naast de kerstboom op de grond gezet. Gelukkig brandden de lichtjes van de kerstboom. Wat zou een kerst zijn zonder een verlichte kerstboom? Het was een beetje ongemakkelijk zo half in het donker, maar goed te doen. De lamp boven de eettafel werkte ook niet, maar wij hadden voor de kerst kaarsen gekocht die de tafel verlichtten. 

Na de kerst kwam een elektricien uit de buurt kijken, maar hij kon het euvel niet vinden. Dan maar bellen met het elektriciteitsbedrijf. Daar verschenen twee medewerkers. Zij klommen in een elektriciteitspaal, die op de openbare weg naast ons huis staat, en controleerde of er vanuit daar naar ons huis stroom op stond. Dat was het geval. Er moest dus vanuit de onze stoppenkast naar het punt waarop de elektra ons huis binnenkomt iets niet goed zitten. De elektramannen hadden het idee dat de elektrabuis ergens beschadigd zou moeten zijn.

Om een lang verhaal kort te maken en niet technisch te worden, bleek dat bij de aanleg van het afdak, zo'n 5 jaar geleden, de dakdekkers bij het monteren van het dak aan ons huis, een dakplaat door de elektabuis hebben geboord. Wij hebben hier nooit iets van gemerkt en de beschadigde buis heeft het al die tijd volgehouden. Achteraf gezien, vonkend en wel! Tot vlak voor de kerst.

De elektramannen zeiden dat wij geluk hebben gehad dat er geen  brand is ontstaan en dat wij niet onder stroom zijn komen te staan door het afdak en de daaraan gevestigde regenpijpen. De kans dat hier zo af en toe stroom op stond was aanwezig. 

De gedachte hieraan alleen al maakt mij gek! Gelukkig is er niets gebeurd al die jaren. Fijn zulke dakdekkers!

De mannen hebben het opgelost en, vóór het nieuwe jaar begon, ons weer op de elektra aangesloten. Er ging weer een wereld voor ons open. Je went heel snel aan het 'ongemak', maar als alles het weer doet is dat heel fijn.